Świątynie kultury (2014)

Czy budynki są w stanie przemówić własnym głosem i powiedzieć coś o nas samych i o stanie naszej cywilizacji? Nakręcony w 3D film przedstawia indywidualne spojrzenie sześciu słynnych reżyserów na sześć ikonicznych europejskich budowli potraktowanych tu jak lustro nas samych i dzisiejszej kultury. Każdy z twórców pokazuje dany obiekt na swój własny sposób, przy zachowaniu charakterystycznej dla siebie stylistyki i filmowego języka. Wim Wenders portretuje słynną Filharmonię Berlińską, Robert Redford – Instytut Salka w kalifornijskim mieście La Jolla, Michael Madsen – więzienie Halden w norweskim mieście Halden, Michael Glawogger – Rosyjską Operę Narodową, Margreth Olin – Operę w Oslo, a Karim Aïnouz – Centrum Georgesa Pompidou w Paryżu. Każdy z tych budynków jest pokazany w zupełnie inny sposób, bo każdy z nich funkcjonuje na autonomicznych prawach i ma własną duszę: pod względem zewnętrznym i wewnętrznym zorganizowany jest również na innych zasadach. W filmie poznajemy nie tylko wizualny obraz tych budowli, lecz także ich architektoniczną strukturę, co we wszystkich przypadkach okazuje się znaczące. Każda z tych budowli na swój sposób staje się refleksem współczesnej kultury i doskonałym strażnikiem pamięci zbiorowej ludzkości. Jest też wyraźnym materialnym przejawem myśli i działalności współczesnego człowieka, a co więcej – pokazuje, jak wygląda jego życie, choć w każdym przypadku mamy do czynienia z zupełnie innym jego przejawem i perspektywą. (Planete+ Doc Film Festival)