22-letni ateńczyk dzieli niewielkie mieszkanie z kanarkiem, któremu, jak podpowiada tytuł, podjada ziarno. Z niewyjaśnionych przyczyn odcięty od rodziny, pomaga staruszkowi z piętra niżej, zauroczony śledzi dziewczynę pracującą w hotelu – na tym kończą się jego kontakty z innymi ludźmi. Próbuje znaleźć pracę, ale jego wymagający oszlifowania i poskromienia wrażliwości talent nie znajduje uznania na rynku. Wreszcie pozbawiony środków do życia chłopak traci dach nad głową. Kadr wypełnia jego nieustanna krzątanina – Yorgos próbuje znaleźć swoje miejsce w świecie z zasady obcym komuś takiemu jak on. Osamotniony i bez przerwy głodny wydaje się nienasycony. Niczym tkwiący w matni mitologiczny heros, niezaspokojony w swoim pragnieniu, pragnie coraz więcej.
(Agnieszka Szeffel, Nowe Horyzonty)
