Krótkometrażowy film Jana Svankmajera był wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych festiwalach. Twórcy wspaniale operują animacją gliny, co sprawia, że obraz ma nieco filozoficzne podejście do kwestii ludzkiego bytu. Ludzkie ciało, zmysły i byt wypełniają cały pokój. Jego elementy odpadają, ale zaraz szybko na nowo się łączą. Jest to organizm słaby i kruchy, powróci zatem do ciemności, z której ówcześnie powstał...
Ah ta mrożąca krew w żyłach scena gwałtownego dobijania się do drzwi tajemniczego organu ;)