Blues Brothers (1980)
The Blues Brothers
Reżyseria:
John Landis
Po wyjściu z więzienia Jake Blues (John Belushi) i jego brat Elwood (Dan Aykroyd) udają się do prowadzonego przez zakonnice sierocińca, w którym się wychowywali.
Tu dowiadują się, że kościół zaprzestał finansowania tego przybytku, a na zapłacenie zaległych podatków zostało tylko 11 dni.
Bracia postanawiają zdobyć pieniądze, pomysłem na to ma być trasa koncertowa z odrodzonym zespołem bluesowym, który przed laty założyli. Chociaż mają „misję od Boga”, to w każdym miejscu, w którym się pokażą, natychmiast pakują się w kłopoty.
Obsada:
- John Belushi 'Joliet' Jake Blues
- Dan Aykroyd Elwood Blues
- James Brown Reverend Cleophus James
- Cab Calloway Curtis
- Ray Charles Ray
- Aretha Franklin Mrs. Murphy
- Steve Cropper Steve 'The Colonel' Cropper
- Donald Dunn Donald 'Duck' Dunn
- Murphy Dunne Murphy 'Murph' Dunne
- Willie Hall Willie 'Too Big' Hall
- Tom Malone Tom 'Bones' Malone
- Lou Marini 'Blue Lou' Marini
- Matt Murphy Matt 'Guitar' Murphy
- Alan Rubin Alan 'Mr. Fabulous' Rubin
- Carrie Fisher Mystery Woman
- Henry Gibson Head Nazi
- John Candy Burton Mercer
- Kathleen Freeman Sister Mary Stigmata
- Steve Lawrence Maury Sline
- Twiggy Twiggy Chic Lady
- Frank Oz Corrections Officer
- Jeff Morris Bob
- Charles Napier Tucker McElroy
- Steven Williams Trooper Mount
- Armand Cerami Trooper Daniel
- Tom Erhart Ochroniarz więzienny
- Gerald Walling Ochroniarz więzienny
- Walter Levine Ochroniarz więzienny
- Alonzo Atkins Choirmaster
- Chaka Khan Choir Soloist
- Stephen Bishop Charming Trooper
- John Landis Trooper La Fong
- Kristi Oleson Toys 'R Us Saleswoman
- Gary McLarty Toys 'R Us Customer
- Joe Cuttone Lloyd
- Layne Britton The Cheese Whiz
- Toni Fleming Mrs. Tarantino
- Judith Belushi-Pisano Cocktail Waitress
- Rosie Shuster Cocktail Waitress
- Paul Reubens Kelner
- Ben Piazza Father
- Gwen Banta Matka
- Lari Taylor Daughter #1
- Cindy Fisher Daughter #2
- Elizabeth Hoy Daughter #3
- Tony M. Conde Sommelier
- Eugene J. Anthony Gruppenfuehrer
- Dean Hill Nazi
- Gary Houston Nazi
- Jack Orend Nazi
- Gene Schuldt Nazi
- Charles Mountain Policjant
- John Lee Hooker Street Slim
- Walter Horton Tampa Pete
- Pinetop Perkins Luther Jackson
- Steven Spielberg Cook County Assessor's Office Clerk
- Willie 'Big Eyes' Smith Drums
- Luther 'Guitar Jr.' Johnson Guitar
- Calvin 'Fuzz' Jones Bass
- Carolyn Franklin Soul Food Chorus
- Brenda Bryant Corbett Soul Food Chorus
- Margaret Branch Soul Food Chorus
- De'voreaux White Young Guitar Thief
- Sheilah Wells Claire
- Lou Perryman Man at Bar
- Stan Mazin Drunk Dancer
- Russ Bruzek The Good Ole Boys
- Blair Burrows The Good Ole Boys
- Jack Callahan The Good Ole Boys
- Gene Janson The Good Ole Boys
- Gil Pearson The Good Ole Boys
- Aaron Jais Orphan
- Lemetrius Daniels Orphan
- Jeff Cahill Orphan
- Curt Clendenin Orphan
- Steve Cruz Orphan
- Leonard Daniels Orphan
- Sean Hayden Orphan
- Babatunde Myers Orphan
- Gary Patzik Orphan
- J. Bernard Walton Orphan
- Butch Williams Orphan
- Wally Engelhardt Gas Station Owner
- Michael Klenfner Clarion Records' President
- Ralph Foody Police Dispatcher
- Leonard R. Garner Jr. Lobby Guard #1
- Andrew Goodman Lobby Guard #2
- Eddy Donno SWAT Team Commander
- Joe Walsh Więzień
- Shirley Levine Woman on Cutting Room Floor
- Paul Butler Elwood's Boss
- James Avery Man dancing outside Ray's shop
- Raven De La Croix Woman in Concert Crowd
- James DuMont Kid Dancing in Street
- Tony Farella National Guardsman
- Norman Matlock Police Commissioner
- Vicki Petite Concert Guest
- John Ring Fire Commissioner
- Steven Rozic State Trooper and National Guardsman
- Paul Swearingen Swimmer
- Bill Telfer National Guard Corporal / Fireman
Musicalowy geniusz w czystej postaci. Plejada gwiazd blues'a, John Belushi w szczycie formy. Aż ciężko uwierzyć, że dwa lata później umarł.
Wysoka ocena głównie za muzykę - każdy, kto się swego czasu liczył, zaśpiewał w "Blues Brothers". Scenariusz dość głupawy, ale to nie przeszkadza, można zamknąć oczy i się rozkoszować.
Poprawa humoru gwarantowana. Ładunek pozytywnej energii. Luz blues.
Jak dla mnie najlepszy film w historii. Humor, muzyka, gra aktorów, niezapomniany klimat... Można oglądać bez końca.
Jeżeli mam wybrać sam soundtrack albo film wybiorę tylko ścieżkę dźwiękową. Końcowa część nuży coraz bardziej wraz każdym kolejnym statystą i rozbitym samochodem.
Muzyka z tego filmu jest przegenialna, same najlepsze kawałki. Do tego całkiem solidna dawka niezłego absurdalnego humoru, zarówno słownego, jak i sytuacyjnego. Uwielbiam luz i stoicki spokój, z jakim główni bohaterowie przyjmują to, co im się przytrafia (komentowanie wystaw sklepowych podczas ucieczki autem przez centrum handlowe). Na deser cała banda doskonałych muzyków z Rayem Charlesem, Cabem Callowayem i Jamesem Brownem na czele. No i ta totalnie i całkowicie pokręcona końcówka. Mnie pasuje