Nie ma tego złego (2010)
Smukke mennesker
Reżyseria:
Mikkel Munch-Fals
Scenariusz:
Mikkel Munch-Fals
Czworo bohaterów, których historie przecinają się i dopełniają nawzajem ku zaskoczeniu ich samych. Samotna emerytka, Ingeborg, ubolewa, że wiek zniszczył jej atrakcyjność. Jej córka Anna nie może pogodzić się z utratą jednej piersi. Anders obnaża się przed kobietami i szuka pomocy u seksuologa, a jego syn, Jonas, jest swojej atrakcyjności na tyle świadomy, że ją sprzedaje. Wszyscy są na swój sposób samotni, wszyscy pragną miłości i bliskości. W końcu ich ścieżki zejdą się w najbardziej nieoczekiwanym dla nich miejscu.
Nominacja dla Europejskiego Odkrycia Roku 2011 dla Mikkela Munch-Falsa (Europejskie Nagrody Filmowe). (Latofilmow.pl)
Obsada:
- Bodil Jørgensen Ingeborg
- Sebastian Jessen Jonas
- Henrik Prip Anders
- Mille Lehfeldt Anna
- Stefan Pagels Andersen Jonas' ex bofælle
- Jesper Asholt Bingoværten
- Henrik Birch Anders' direktør
- Rasmus Bjerg Pornoshopindehaver
- Carsten Bjørnlund Kunde hos prostitueret
- Michelle Bjørn-Andersen Tove
- Nicolas Bro Læge på kræftafdeling
- Martin Buch Ingeborgs direktør
- Christina Chanee Thaikvinde
- Stine Fischer Christensen Prostitueret
- Ida Dwinger Hanne
- Emilie Tedaldi Fahlvik Pigebarn
- Marius Tedaldi Fahlvik Drengebarn
- Karl-Erik Falkentorp Flemming
- Jakob Fauerby Pornofilmsrekvisitør
- Peter Gantzler Læge på skadestue
- Benedikte Hansen Annas rektor
- Stig Hoffmeyer Ingeborgs mand
- Jytte Kvinesdal Bingo Vibeke
- Jesper Lohmann Mathiesen
- Mia Lyhne Vivian
- Camilla Lykke Kvinde
- Mikkel Munch-Fals Liderlig mand i telefonen
- Troels II Munk Stamkunde Kjeld
- Niels Nørløv Hansen Tyk mand i telefonen
- Benjamin Boe Rasmussen Bartender Troels
- Kurt Ravn Jeppe
- Steen Richter Mand i kælder
- Mikkel Rosengaard Sælger Carsten
- Dar Salim Aversionsterapeut
- Alexandre Willaume-Jantzen Pornofilmsfotograf
- Tina Gylling Mortensen Kvinde ved boligblok
Twórcy "Nie ma tego złego" oparli fabułę swojego filmu na wierze w ideę kosmicznego ładu, według której każde zdarzenie z naszego życia ma sens, nawet to mniej przyjemne; wszyscy jesteśmy w jakiś sposób ze sobą połączeni, co kiedyś da o sobie znać. Każdy z bohaterów filmu Munch-Falsa ma jakąś tajemnicę, czegoś się wstydzi. To zapewne w dużej mierze utrudnia im nawiązanie zdrowej relacji z drugą osobą. Jednak człowiek to istota społeczna i instynktownie walczy z samotnością. Nie bez powodu w pierwszej scenie filmu występuje wypłakujący się prostytutce mężczyzna - seks jest integralnym elementem samotności, przez który próbuję się zdławić to uczucie. Można się przyczepić do komediowego, nieprawdopodobnego zakończenia kłócącego się z ponurą atmosferą reszty filmu, ale czasem można sobie pomarzyć, o tym że szczęśliwe zakończenia się zdarzają.
Duńczycy ze Skandynawów robią chyba najlepsze filmy. W ogóle, według mnie, to nie tyle dramat, co ciężka, hardkorowa komedia.