Obsada:
-
Richard Boes
War vet
-
Ruth Bolton
Matka
-
Sara Driver
Pielęgniarka
-
María Duval
Latin girl
-
Frankie Faison
Man in lobby
-
Jane Fire
Pielęgniarka
-
Suzanne Fletcher
Girl in car
-
Leila Gastil
Leila
-
Chris Hameon
French traveller
-
John Lurie
Sax player
-
Eric Mitchell
Car fence
-
Chris Parker
Allie
-
Lisa Rosen
Popcorn girl
-
Felice Rosser
Woman by mailbox
-
Evelyn Smith
Patient
-
Charlie Spademan
Patient
Jarmusch ponoć pożyczył taśmę na ten film od Wendersa. Trzeba było pożyczyć pieniądze na piwo.
Taśmę od Wendersa pożyczył na "Stranger than Paradise"
Film ciężki, nawet jak na zwyczaje Jima Jarmuscha. Warto obejrzeć mimo, że nie każdy chciałby robić to dwa razy.
Beznadziejny albo zaawansowanie beznadziejny. Po pięciu seansach, wciąż nie mogę się zdecydować.
Historia pewnego spaceru po smutnym mieście. Wszyscy są bardzo samotni w tym filmie.
Aloysious Parker pochodzi z rozbitej rodziny: ojciec zginął w Wietnamie, co doprowadziło jego matkę do utraty zmysłów (a może to LSD?). Allie, chłopiec żyjący ideą, której sam tak naprawdę nie rozumie, bezsensownie dryfuje po świecie, nie próbując go zrozumieć. Psychicznie zatrzymał się na etapie późnego dzieciństwa - nie *wie*, jak się zachowuje człowiek w społeczeństwie tylko *słyszał*.
Do tego okropna muzyka i piękno-fatalne zdjęcia, od których *nie da* się oderwać.
Ciężkie do oglądania niskobudżetowe kino offowe. Trudno zaakceptować tę pustkę, jaką w sobie nosi.
:) Nawet nie pustkę, ale pretensje do posiadania drugiego dna, a jest tylko jedno.
Nie lubię zblazowanych, rozmemłanych bachorów. Żeby jeszcze scenariusz trzymał się kupy! Ale nie, jest tak samo rozmemłany jak Allie. I jeszcze koszmarna, chaotyczna muzyka. Zawiódł mnie Jarmusch, no!
Nie mogę się zgodzić z komentującymi. "Beznadziejny" to jest np. serial Mad Men w swoim cynizmie, a ten film jest po prostu realistyczny. Zblazowany młodzian prezentuje bardziej autentyczną postawę, bo w przeciwieństwie do bohaterów serialu nie ucieka w doczesność. Bardziej być niż mieć.