Mulholland Drive (2001)
Mulholland Dr.
Reżyseria:
David Lynch
Scenariusz:
David Lynch
Młoda kobieta traci pamięć w wyniku wypadku samochodowego. Półprzytomna znajduje schronienie w luksusowym apartamencie, do którego następnego dnia wprowadza się początkująca aktorka. Dziewczyny zaprzyjaźniają się. Okazuje się, iż torba rannej wypełniona jest pieniędzmi. Bohaterki próbują rozwikłać zagadkę. Natrafiają jednak na nowe pytania i tajemnice: puste mieszkania, nieznajomych mężczyzn, morderstwa oraz dziwne nocne spektakle.(opis dystrybutora)
Obsada:
- Naomi Watts Betty Elms / Diane Selwyn
- Laura Harring Rita
- Ann Miller Catherine 'Coco' Lenoix
- Dan Hedaya Vincenzo Castigliane
- Justin Theroux Adam Kesher
- Brent Briscoe Detective Neal Domgaard
- Robert Forster Detective Harry McKnight
- Katharine Towne Cynthia Jenzen
- Lee Grant Louise Bonner
- Scott Coffey Wilkins
- Billy Ray Cyrus Gene
- Chad Everett Jimmy Katz
- Rita Taggart Linney James
- James Karen Wally Brown
- Lori Heuring Lorraine Kesher
- Angelo Badalamenti Luigi Castigliani
- Michael Des Barres Billy Deznutz
- Marcus Graham Vincent Darby
- Missy Crider Waitress at Winkies
- Robert Katims Ray Hott
- Jeanne Bates Irene
- Dan Birnbaum Irene's Companion at Airport
- Randall Wulff Limo Driver
- Maya Bond Ruth Elms
- Patrick Fischler Dan
- Michael Cooke Herb
- Bonnie Aarons Bum
- Michael J. Anderson Mr. Roque
- Joseph Kearney Roque's Manservant
- Enrique Buelna Back of Head Man
- Richard Mead Hairy-Armed Man
- Sean Everett Cab Driver at LAX
- Daniel Rey Valet Attendant
- David Schroeder Robert Smith
- Tom Morris Espresso Man
- Melissa George Camilla Rhodes
- Matt Gallini Castigliane Limo Driver
- Mark Pellegrino Joe Messing
- Vincent Castellanos Ed
- Diane Nelson Heavy-Set Woman killed By Messing
- Charles Croughwell Vacuum Man killed By Messing
- Rena Riffel Laney
- Tad Horino Taka
- Tony Longo Kenny
- Geno Silva Cookie Park Hotel Manager / Club Silencio M.C.
- Monty Montgomery Cowboy
- Kate Forster Martha Johnson
- Wayne Grace Bob Brooker
- Michele Hicks Nicki Pelazza
- Lisa K. Ferguson Julie Chadwick
- William Ostrander 2nd Assistant Director
- Elizabeth Lackey Carol
- Brian Beacock Backup Singer #1
- Blake Lindsley Backup Singer #2
- Adrien Curry Backup Singer #3
- Tyrah M. Lindsey Backup Singer #4
- Michael D. Weatherred Hank
- Michael Fairman Jason
- Johanna Stein Woman in #12
- Richard Green Bondar
- Conte Candoli Club Silencio Trumpet Player
- Cori Glazer Blue-Haired Lady in balcony seat at Club Silencio
- Rebekah Del Rio Ona sama
- Lyssie Powell Blond in Bed
- Kimberly Clever Tancerz
- Joshua Collazo Tancerz
- David Frutos Tancerz
- Peter Loggins Tancerz
- Theresa Salazar Tancerz
- Thea Samuels Tancerz
- Christian Thompson Tancerz
- Jehshua Barnes Young actor
- Desi Singh First Cab Driver
Atutami są: fabuła, która sprawia że co chwilę oglądający myli trop chcąc zrekonstruować sekwencję zdarzeń w filmie oraz pełen namiętności duet kobiecy Watts i Harring.
film-dziwadło..cały Lynch;)
Po pierwszym seansie tego filmu przez tydzień nie mogłem przestać o nim myśleć. Rzadko się zdarza, żeby jakiś film tak mi utkwił w głowie.
Bardzo lubię Lyncha za jego nieskrępowaną niczym enigmatyczność, którą w tym filmie widać jak na dłoni. Jeśli ktoś za nim nie przepada, może sobie darować.
Przyjemnie straszy.
W zasadzie o tym filmie nie wolno nic pisać, żeby nie zepsuć go tym, którzy jeszcze go nie widzieli; co samo w sobie jest chyba najlepszą recenzją.
Zdecydowanie nie do oglądania dla osób nie znających filmów Lyncha – szkoda by było się zrazić już na początku.
Będzie krótko: współczesne arcydzieło.
Prawie tak wielkie jak Lost highway. Mulholland nieco zawodzi jednak w drugiej części, a Zagubiona autostrada jest genialna od pierwszej do ostatniej sekundy.
Muszę przyznać bez bicia, nie widziałem. :)
Zazdroszczę Ci tego co przed Tobą. Ja najpierw zobaczyłem Autostradę, a potem znakomity Mulholland. Przez tydzień siedziała mi w głowie, a kawałki Bowie i Rammsteina już zawsze będą mi się kojarzyły z niesamowitymi obrazami Lyncha. Filmy tego reżysera uwielbiam oglądać samotnie wieczorową porą.
Bycie zakładnikiem Lyncha to okrutna przyjemność. Coraz bardziej lubię się nią okaleczać. Dla potrzebujących: uzależniającą gorycz po Mulholland wydłużyć można, słuchając Street Spirit (Fade Out) by Radiohead. Po-le-cam.
Panie Lynch nakręć pan w końcu coś nowego w takim stylu, bo ile razy mogę delektować się tym dziełem.
Wydaje się bezsensowny z początku, ale po jakimś czasie nonsens nabiera nieco sensu.
Można powiedzieć - sensu w sam raz na ocenę bdb.
Jedno w tym filmie jest pewne - muszę obejrzeć jeszcze raz.