Kocham moje nudne życie (2009)

Dziennik starszej kobiety, babci z praskiej dzielnicy Zbrasław, swoisty „pamiętnik wieczności”. Używając nieformalnego języka, przez pięć lat babcia Alena Němcová zapisywała prognozy pogody, marzenia, poranną gimnastykę, przepisy kulinarne, zgiełk domowy, światowe wydarzenia, a także uwagi dotyczące relacji, religii i ogólnego ducha epoki. (Tofifest)