Film zainspirowany czarno-białą fotografią Elliotta Erwitta, ze słynnej agencji Magnum Photos. Bettina i Marcus żyją pełną namiętności miłością. Ich domem jest barak pośrodku pola pełnego słupów wysokiego napięcia. Marcus jest konserwatorem linii elektrycznych. Znudzona Bettina prowadzi stołówkę dla miejscowych robotników i tęskni do lepszego życia. Ich 9-letnia córeczka Tessa włóczy się po okolicy. Gdy Marcus zatrudnia węgierskiego inżyniera, ich niekonwencjonalny tryb życia przybiera nieoczekiwany obrót. Rozważania o samotności i wyalienowaniu, przywodzące na myśl filmy Wima Wendersa i Michelangelo Antonioniego. [WFF]
Zoltán Miklós Hajdu
Szabolcs
Sam Louwyck
Marcus
Niespecjalnie oryginalny (pomysł na ostatnie ujęcie widziałam chyba u Antonioniego), w dodatku pod koniec ma się uporczywe wrażenie, że jest trochę o niczym. Pozostawia po sobie jednak pewien osad emocjonalny. Grubą warstwę. Psychologiczny rysunek postaci jest wiarygodny a aktorstwo bez zarzutu. Ciężki, ale wartościowy.