Kolejne dzieło Borowczyka jest, według słów samego twórcy, reportażem z miasta aniołów. Substancję filmu stanowią abstrakcyjne, metafizyczne gwasze, przywodzące na myśl obrazy Giorgia de Chirica czy René Magritte’a, lecz ewidentnie wskazujące na autorstwo Borowczyka. Zabawy aniołów są upiorną podróżą do świata obozów zagłady i łagrów, nazwanego przez Czesława Miłosza mianem wszechświata koncentracyjnego. Te zapadające w pamięć obrazy, którym towarzyszy niesamowita ścieżka dźwiękowa autorstwa Bernarda Parmegianiego, tworzą jeden z najbardziej poruszających filmów w historii kina. (opis NH13)
