Absurdalny, duszny film – sen, którego nie chciałbyś przyśnić. Tytułowy Fat Shaker poddaje swoją imponującą tuszę rozmaitym zabiegom: wytrząsaniu, masażom, ma stawiane bańki wielkości szklanek i pijawki grubości palca. Te opresyjne czynności wykonuje jego głuchoniemy, aczkolwiek zabójczo przystojny syn. Grubas i syn tworzą coś na kształt duetu drobnych naciągaczy. Podróżują po Teheranie od imprezy do imprezy i sprytnie podając się za policję obyczajową, wyłudzają łapówki. Aż w pewnym momencie role odwracają się i do ich domu, gdzie na nieszczęście nocuje przygodnie spotkana fotografka, a w lodówce chłodzi się bimber – wkracza obyczajówka. (opis NH13)
No cóż, każda edycja ENH ma swoje "szczurze ziele". Pozostaje niewstrzasnieta, za to mocno zmieszana. Brawa dla selekcjonerów!!!!
"Sen, którego nie chciałbyś przyśnić"? Takie sny śnią mi się co dzień. Niedawno mordowałem kolegę rozpuszczając jego głowę w kwasie. Fat shaker to przy tym pikuś. Jako że film nie ma fabuły, pól do interpretacji jest wiele. Myślę że jest tu nawet coś z Becketa, choć obawiam się że mięsko ktoś zakosił i pozostał tłuszcz.
Bardzo wegetarianska recenzja ;).
Bardzo ładny film
No dobra, nie powiem, żeby mi się ten film bardzo spodobał, lub żebym zbyt wiele zrozumiał, ale tego ostatniego nie traktuję jako całkowitej wady. Być może po prostu są w nim lokalne tropy, których widz zachodni nie łapie, a wszystko jest polityczną metaforą. W każdym razie na pewno intryguje, a to już coś.
Jestem wstrząśnięta i zmieszana, ja i mój tłuszcz. Jest tu jakiś zarys fabuły, który daje się umieścić w opisie, ale ponieważ film jest na bakier z chronologią, za to chętnie zatrzymuje się, by pokontemplować sceny rzygania, widz jakoś gubi chęć składania tego do kupy i ekstrahowania jakiegoś sensu. Może to i jest jakaś wielka, turpistyczna metafora, nakręcona trzęsącą się kamerą. Nadal czekam na olśnienie. Póki co 3/10.