Import/Export (2007)

Reżyseria: Ulrich Seidl

Scenariusz: Veronika Franz, Ulrich Seidl

Ukrainka Olga, by móc rozpocząć pracę w Austrii, zostawia w ojczyźnie matkę i maleńkiego synka. W tym czasie Austriak Paul żegna się z krajem, żeby szukać szczęścia na Wschodzie…

O podróżach w poszukiwaniu sensu i kierunku – także tych wewnętrznych – Seidl opowiada bez zbędnych ozdobników i fałszywej pruderii. Import/Export wnika z równym impetem w odarty z glamouru świat podziemnego seksbiznesu, przestrzeń szpitalnego oddziału paliatywnego czy cygańskie blokowiskowe „getto”. W tym wizualnie niemal nagim obrazie Seidl zderza śmierć z seksem i humorem, łatwe pieniądze z – o wiele trudniejszym do osiągnięcia – szczęściem. Kamera nie próbuje zmieniać przedstawianego świata – milcząco godzi się z wdrukowanymi w niego szarzyzną, przeciętnością i bylejakością. Ten z ducha dokumentalny film wyzywa na pojedynek przyzwyczajenia widza. To minimalistyczny obraz piekła, który uwodzi, pozostawiając za sobą dudniącą ciszę. (www.nowehoryzonty.pl)

Obsada:

Ekateryna Rak Olga
Paul Hofmann Pauli
Michael Thomas Michael
Maria Hofstätter Schwester Maria

Georg Friedrich Pfleger Andi
Natalya Baranova Olgas Freundin - Ukraine
Natalja Epureanu Olgas Freundin
Erich Finsches Erich Schlager
Herbert Fritsch Paulis Vater
Susanne Lothar Paulis Mutter
Petra Morzé Mother in Family Home
Thomas Nash
Dirk Stermann Ausbilder für Putzfrauen

Pełna obsada

Zwiastun:

Wyróżniona recenzja:

Import obrzydzenia, eksport zniesmaczenia

Ocena recenzenta: 2/10

Zarówno film jak i austriacki reżyser reklamowani są jako „kontrowersyjni”. Pierwsza moja myśl po wyjściu z kina była taka, że obrzydliwy i niesmaczny nie zawsze oznacza kontrowersyjny. Choć oczywiście może. Film w założeniu jest historią dwojga ludzi, którzy udają się w przeciwnych kierunkach, uciekają przed biedą, beznadzieją, długami. Olga wyjeżdża z Ukrainy do Austrii w poszukiwaniu pracy. Paul natomiast, nieco ...

Autor: Mateusz Puszczyński

Data: 09.05.2009

opinie
oceny

Za każdym razem, gdy zdarzało mi się odwiedzać swoich chorych bliskich w szpitalu dało się wyczuć specyficzną, przygnębiającą afmosferę. Oglądając Import/Export ponownie odczułem, ale tym razem pierwszy raz zza szklanego ekranu, depresyjny klimat szpitalnych sal. Zdecydowanie jeden z najbardziej ponurych, współczesnych obrazów, jaki widziałem w ostatnim czasie.

Pesymizm to chyba w ogóle znak rozpoznawczy kina Seidla. W przyszłym roku na NH retrospektywa i okazja do ostatecznego zdołowania się.

Ciekawe przedstawienie zjawiska emigracji i cichej walki między Wschodem i Zachodem. Z prawie każdej sceny tego filmu emanuje beznadziejność i pustka egzystencjalna współczesnego człowieka. Tak naprawdę nie ma znaczenia czy żyjemy wśród dobrze utrzymanych budynków czy na co dzień widujemy odrapane blokowiska i biedę. Tak czy inaczej nie uciekniemy od marazmu. Z dwójki bohaterów silniejsza okazuje się Ukrainka Olga, którą często spotykają niepowodzenia, ale nadal jest w stanie walczyć. Życie Pauliego stanowi obraz klęski, ma możliwości, o których Olga może tylko marzyć, a jednak nie potrafi się usamodzielnić. Ten film tworzą obrazki żywcem wzięte z rzeczywistości, bez trudu uwierzyłam Seidlowi, że świat jest właśnie taki jakim go przedstawił, jednak nie poruszyło mnie to. "Import/Export" jest tak realistyczny, tak zimny, że podczas seansu towarzyszyło mi uczucie obojętności, a nie powinno tak być, biorąc pod uwagę ekscentryczność scen.