Obsada:
-
Owen Wilson
Lightning McQueen
-
Larry Guy The Cable
Mater
-
Michael Caine
Finn McMissile
-
Joe Mantegna
Grem
-
Cheech Marin
Ramone
-
Franco Nero
Uncle Topolino
-
John Ratzenberger
Mack
-
Darrell Waltrip
Darrell Cartrip
-
Jeff Gordon
Jeff Gorvette
-
John Turturro
Francesco Bernoulli
-
Lewis Hamilton
Lewis Hamilton
-
David Hobbs
David Hobbscap
-
Jason Isaacs
Siddeley
-
Thomas Kretschmann
Professor Zundapp
-
Bonnie Hunt
Sally Carrera
-
Jenifer Lewis
Flo
-
Emily Mortimer
Holley Shiftwell
-
Bruce Campbell
Rod 'Torque' Redline
-
Tony Shalhoub
Luigi
-
Eddie Izzard
Miles Axlerod
-
Peter Jacobson
Acer
-
Sig Hansen
Crabby
-
Lloyd Sherr
Fillmore
-
Guido Quaroni
Guido
-
Brent Musburger
Brent Mustangburger
-
John Mainieri
J. Curby Gremlin
Cudowny, cudowny sequel! Pixar rządzi!
Koszmar. Nie wiem dla kogo jest ta kreskowka. Dla dzieci nie bardzo - strzelanie, pościgi (nie mylić z wyscigami) seksistowskie aluzje i gagi, zawile wywody np. o alternatywnych źródłach energii. Dla dorosłych tez nie - poziom tak zalosny aż nie che się komentować. Wyszlismy z kina w połowie. Szkoda bo pierwsza cześć była całkiem sympatyczna. Pozostaje tylko czekać na Kubusia ...
Zgadzam się, że strzelania mogłoby nie być, lub być go mniej (i jest to jedyny poważny zarzut jaki mam do "dwójki") ale z resztą zupełnie się nie zgadzam. Pościgi zamiast wyścigów? WYścigów jest tu w bród, a mój 3letni syn, który ma hopla na punkcie szybko jeżdżących samochodów o niczym innym nie mówił, jak o pojedynku Francesco Paltegumiego i Zygzaka. Seksistowskie gagi? Podaj przykład, bo poza fragmentem ze Złomkiem-kowbojem nic mi nie utknęło w pamięci? A dla dorosłych jest tu po prostu masa kapitalnie napisanych dialogów, wartkich i dowcipnych i miałem wrażenie, że dorośli bawią się conajmniej równie dobrze jak dzieci (najprawdopodobniej nawet lepiej). Na koniec jeszcze mała uwaga, pierwsza część nie była "całkiem sympatyczna", była genialna! ;)
Podobało mi się bardziej niż część pierwsza, aczkolwiek nadal są to najmniej przeze mnie lubiani bohaterowie filmów Pixara. Ale oglądało się miło.
Chyba gwiazdka więcej niż się należy, bo okazało się, że mam słabość do Zygzaka McQueena we wcieleniu pozbawionym maczyzmu charakterystycznego dla pierwszej części. Bardzo fajna obsada za mikrofonami, bondowska (czyli stosownie megagłupia) fabuła plus cała plejada stereotypów związanych z Japonią, Włochami i Anglią. Można, ale nie trzeba.