Gorzkie gody (1992)
Bitter Moon
Reżyseria:
Roman Polański
W trakcie podróży statkiem po Morzu Śródziemnym sparaliżowany Amerykanin na wózku Oskar, i jego młoda, francuska żona Mimi, poznają parę Anglików: Fionę i Nigela, znudzonych sobą po siedmiu latach małżeństwa, ale nazbyt skrępowanych gorsetem konwenansów, by na chwilę dać się ponieść tłumionym namiętnościom. Przez kilka kolejnych wieczorów Oskar opowiada Nigelowi, z ekshibicjonistyczną wręcz szczerością, dzieje swojego związku z Mimi. Początkowo zgorszony, potem coraz bardziej zaintrygowany Anglik, nie potrafi sobie odmówić kolejnych wizyt w kajucie Oskara, ulegając zarazem coraz większej fascynacji jego ponętną żoną.
Obsada:
- Hugh Grant Nigel
- Kristin Scott Thomas Fiona
- Emmanuelle Seigner Mimi
- Peter Coyote Oscar
- Victor Banerjee Mr. Singh
- Sophie Patel Amrita Singh
- Patrick Albenque Steward
- Smilja Mihailovitch Bridge Player
- Leo Eckmann Bridge Player
- Luca Vellani Dado
- Richard Dieux Partygoer
- Danny Wuyts Bandleader
- Daniel Dhubert Bus Inspector
- Nathalie Galán Girl in Boutique
- Eric Gonzales Cook
- Jim Adhi Limas Thai Maître D'
- Boris Bergman Oscar's Friend
- Olivia Brunaux Cindy
- Heavon Grant Basil
- Charlene Charlene Hooker
- Geoffrey Carey Neighbour with Dog
- Robert Benmussa Flight Dispatcher
- Claire Lopez Model
- Shannon Finnegan Housewife
- Frédérique Lopez Brunette
- Ysé Tran Eurasian Girl
- Claude Bonnet Mayor
- Stockard Channing Beverly
Odważny scenariusz, Zapada w pamięci, drażni. Zaskakuje. Najlepsza rola Hugh Granta. Polański w formie.
Film ogląda się z pewnym dystansem, bez emocjonalnego zaangażowania i sympatii dla bohaterów. Scenariusz mocno zahacza o groteskę. Kolejny film na wieczór dekadencki.
Od czasów „Noża w wodzie” nie widziałam tak dobrego filmu Polańskiego. Co nie znaczy, że nie mógłby być lepszy. Aktorstwo, szczególnie Seigner, pozostawia wiele do życzenia. Broni się tylko Grant.