Obsada:
-
Mi-hie Jang
Doctor
-
Tae-hyeon Kim
Ran's ex-lover
-
Na-yeong Lee
Ran
-
Jô Odagiri
Jin
-
Ji-a Park
Jin's ex-lover
Zwiastun:
Wyróżnione recenzje:
Pomiędzy snem a snem
Data:
Koncept na ten film mnie ujął mnie równie mocno jak jego piękna realizacja (warto zwrócić uwagę na dobór kolorów ubrań i pomieszczeń).
"Sen" to połączenie realizmu magicznego z krwawymi scenami charakterystycznymi dla kina azjatyckiego.Pod płaszczykiem skądinąd arcyciekawej opowieści o powikłanych losach uczuć głównych bohaterów kryje się mały-wielki traktat o tym czym jest odpowiedzialność. Gdyby nie udramatyzowana końcówka byłaby 10tka.
Subtelny, wysmakowany, a miejscami brutalny i krwawy. Wszystko tu dzieje się gdzieś pomiędzy jawą a snem. Historia jak to u Ki-Duka prosta, ale opowiedziana w sposób przebojowy, oryginalny, poetycki i zostawiający spore pole do interpretacji. Ładne zakończenie. Zdecydowanie warto!
a jak się ma Sen do innych jego filmów? bo szczerze mówiąc, nie jestem fanką i zastanawiam się, czy znów się nie wynudzę
Widziałem tylko "Wiosna lato..." i "Sen'' podobał mi się bardziej. Więcej się działo, byłem bardziej zainteresowany, wydał mi się mniej banalny, a równie dobry, a może i lepszy plastycznie.
A czy muzyka nie jest z jakiegoś Casio znowu? Bo to mordowało plastikiem całą tamtą historię, która została zbyt sztucznie pokazana, ale bez tego może by się jeszcze wybroniła.
A to pytaj Oli bo mnie nie raziła muzyka w "Wiośnie...", tu również mi się podobała bardzo.
Naskrobałem więcej o Śnie w notce Pomiędzy snem a snem. Może niezbyt konkretnie ale też film mocno niekonkretny :)
Kim Ki-Duk w roli wielkiego antycypatora "Incepcji", choć jego zabawa tajemnicą snu w przeciwieństwie do filmu Nolana wręcz wkurza brakiem logiki, co doprowadziło tę ładną historię do w sumie niesłusznie tragicznego finału.
Kino metafizyczne (w sensie filozoficznym). O jedności, a dokładniej pozornym dualizmie świata (na kilku płaszczyznach: dobro/zło, sen/jawa, szczęście/nieszczęście). Nawiązujące do słynnej historii o mędrcu Zhuangzi, któremu śniło się, że jest motylem i już nie wiedział, czy jest Zhuangzi, który śni, że jest motylem, czy jest motylem, który śni, że jest Zhuangzi.
Jeszcze nie widziałem (czeka już kilkanaście tygodni na obejrzenie), ale po Twojej notce mam na niego ochotę:))
Ze wszystkich filmów festiwalu ten jeden mnie trochę rozczarował. Był taki twardy, surowy, nie w stylu Kim Ki-duka. Za bardzo horrorowaty, za bardzo wprost. Trochę zepsuty koncept, jakby reżyser nie miał pomysłu na jego oprawę estetyczną. Szkoda...