Obsada:
-
Miroslav Krobot
Alois Nebel
-
Marie Ludvíková
Kveta
-
Leos Noha
Wachek
-
Karel Roden
The Mute
-
Alois Svehlík
Old Wachek
-
Ondrej Malý
Olda
-
Ján Sedal
Shockin
-
Tereza Vorísková
Dorothe
-
Marek Daniel
-
Simona Babcáková
-
Ivan Trojan
Nebel - w języku niemieckim oznacza "mgłę', za to czytane od tyłu, w tym samym języku tłumaczone jest jako "życie". Nieprzypadkowo główny bohater został obdarzony takim nazwiskiem. Jego życie bowiem zostało spowite gęstą mgłą. Jest rok 1989, po wielu latach mozolnej pracy na kolei Alois w końcu zapomniał jak wyglądały jego poprzednie losy. W chwilowych retrospekcjach przez warstwę mgły przebija się rok 1945 i rozpacz z nim związana. Wspomnienia początkowo krótkie i niekompletne z czasem zaczynają wypełniać brakujące elementy układanki. Na tle szkicu systemu i zmian ustrojowych bohater przemierza długą drogę odkrywając swoje życie na nowo. Pełno w nim niedopowiedzeń a i sam Alois niewiele nam chce wyjaśniać. Mimo to, nie przestajemy śledzić jego losów. Tak jak on, zapętlamy się w tej ponurej egzystencjalnej atmosferze, która powoli skupia całą naszą uwagę...
i jest świetnie zrealizowana warstwa wizualna! w zasadzie to ona w końcu bierze górę nad treścią i przewodzi filmem jako całością, bo bez niej trudno byłoby sobie wyobrazić całą tę historię. a na pewno nie zainteresowałaby ona tak widzów. jednocześnie dziwię się wypowiedzi reżysera, że miał na uwadze przede wszystkim majestat natury. było jej dla mnie o wiele za mało, żebym mógł wpaść na to, że przyroda była głównym źródłem inspiracji. choć została ukazana w atrakcyjny sposób
Można pisać artykuły, jak nie starcza miejsce na krótką recenzję: http://filmaster.pl/nowy-artykul/ :)
aż tak niedoświadczony nie jestem :P
Byłoby bardzo dziwne gdyby w tym filmie nie było prymatu formy nad treścią, tej drugiej prawie nie ma. Z opowiedzeniem tej historii można by się spokojnie wyrobić w pół godziny. Ta układanka, o której mówisz, niestety nie składa się w całość, która sprawiłaby, że byłbym nią usatysfakcjonowany (i to chyba dotyczy nie tylko mnie). Pozostało podziwianie pięknych czarno-białych kadrów, to trochę za mało by nazwać ten obraz dobrym.
Mnie również fabuła nie powaliła (niestety 'oceny autora recenzji' się nie aktualizują), w zasadzie to mi się nie podobała, ale mimo wszystko klimat na tyle mnie urzekł, że oceniam ten film wbrew racjonalnym sugestiom.